-
1 potępienie
- niacondemnation; REL damnation* * *n.1. (= krytyka) condemnation, castigation, censure, denouncement, denunciation.2. rel. damnation, perdition, reprobation; skazać na wieczne potępienie condemn to eternal damnation.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > potępienie
-
2 potępie|nie
Ⅰ sv ⇒ potępić Ⅱ n 1. (ocena potępiająca) condemnation- spotkał się z ogólnym/ostrym potępieniem he received widespread/severe condemnation2. Relig. (kara piekielna) damnation- wieczne potępienie eternal damnationThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > potępie|nie
См. также в других словарях:
potępienie — n I 1. rzecz. od potępić. 2. lm D. potępieniepień «ocena, wyrok potępiający» Ich postępowanie spotkało się z ogólnym potępieniem. 3. «w religii chrześcijańskiej: utrata zbawienia, kara piekła» zwykle w wyrażeniu: Wieczne potępienie … Słownik języka polskiego
potępieniec — m II, DB. potępienieceńca, W. potępienieceńcze (potępienieceńcu); lm M. potępienieceńcy, DB. potępienieceńców «według wierzeń chrześcijańskich: grzesznik skazany na wieczne potępienie» ◊ pot. Drzeć się, krzyczeć, męczyć się, cierpieć jak… … Słownik języka polskiego
mahometanizm — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. mahometanizmzmie, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} jedna z wielkich religii monoteistycznych, stworzona na początku VII w. w Arabii przez Mahometa, zakładająca wiarę w jednego Boga (Allacha), wieczne potępienie lub … Langenscheidt Polski wyjaśnień